داوری

داوری روشی برای حل اختلاف است که طی آن طرفین به جای مراجعه به دستگاه قضائی، اختلاف خود را به یک یا چند داور ارجاع می‌دهند. حل اختلاف از طریق داوری دارای مزایایی مانند سرعت بالا، یک مرحله‌ای بودن رسیدگی، هزینه کمتر نسبت به هزینه‌های دادرسی در مراجع قضایی و … می‌باشد. داوری به ویژه در قراردادهای بین‌المللی تجاری بسیار مورد استفاده است، زیرا که در غالب موارد طرفین اختلاف تمایل دارند ضمن حفظ روابط تجاری خویش، به اختلاف آنها رسیدگی شده و فصل خصومت انجام گردد و از این حیث داوری بر رسیدگی‌های قضایی ترجیح دارد. داوری بر دو نوع داوری داخلی و داوری بین‌المللی تقسیم می‌گردد. بسیاری از قوانین حاکم بر داوری داخلی و داوری بین‌المللی یکسان می‌باشند؛ لکن در برخی قوانین نیز میان این دو تفاوت‌هایی وجود دارد. مقررات داوری داخلی در حقوق ایران در باب هفتم قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی طی مواد ۴۵۴ الی ۵۰۱ پیش‌بینی گردیده ‌است و در مورد داوری بین‌المللی مقررات قانون داوری تجاری بین‌المللی مصوب 1376 حاکم می‌باشد.