خلع ید

یکی از اموری که موجب ضمان قهری یا مسئولیت مدنی می‌‌گردد، غصب و آنچه در حکم غصب است، می‌باشد.

غصب استیلاء بر حق غیر است بنحو عدوان و اثبات ید بر مال غیر بدون مجوز هم در حکم غصب است.

معمولاً در دعاوی ملکی یکی از عناوین کاربردی، غصب است که ممکن است از سوی شخصی غیر از شرکای ملک انجام شود و یا ممکن است توسط شرکای ملک مشاعی انجام شود. عنوان دعوای خلع ید مشاعی زمانی مطرح می‌گردد که مالکیت ملکی بین دو یا چند نفر به نحو مشاعی باشد و یک یا چند نفر در سهم دیگران متصرف گردند که در این حالت اگر دیگران بخواهند ملک را از تصرف متصرف که غاصب تلقی می‌گردد، خارج نمایند باید در مراجع قضایی، اقدام به طرح دعوای خلع ید مشاعی نمایند. به عنوان مثال در نظر بگیرید که آقای (الف) که مالک ملک است فوت کرده و آقایان (ب)، (ج)، (د)، خانم‌ها (ذ)، (ر) جزء ورثه هستند و مثلاً آقای (ج) به تنهایی در ملک مورث خود متصرف گردیده است؛ در این صورت هر یک از ورثه می‌توانند دعوای خلع ید مشاعی به طرفیت غاصب مطرح نمایند و علاوه بر اخراج وی از ملک، می‌توانند اجرت‌المثل ایامی که بدون اذن شرکاء در ملک متصرف بوده است را نیز از وی مطالبه نمایند. حالت دیگر این است که مثلاً شخص (الف) مالک شش دانگ یک پلاک ثبتی است که حدود اربعه آن مشخص است و شخص (ب) اقدام به تصرف در ملک شخص (الف) می‌نماید؛ در اینجا شخص (الف) می‌بایست دعوای خلع ید علیه شخص (ب) مطرح نماید که علاوه بر اخراج وی از ملک می‌تواند اجرت‌المثل ایام تصرف را نیز از وی مطالبه و دریافت نماید.

معمولاً در دعوای خلع ید اعم از خلع ید مشاعی و خلع ید، برای تعیین اجرت‌المثل نیاز به نظر کارشناس رسمی دادگستری هست که دادگاه با تعیین کارشناس، میزان اجرت‌المثل ایام تصرف را تعیین و غاصب را محکوم به پرداخت آن می‌نماید.

طرح صحیح دعوی خلع ید دارای نکات ریز حقوقی می‌باشد؛ با وکلای گروه حقوقی و داوری سپنتا این نکات را فرا گیرید تا دعوی خلع ید شما با شکست روبه‌رو نگردد.