تأمین طرح دعوی واهی

بعضی از افراد بدون جهت قانونی اقدام به طرح دعاوی حقوقی علیه دیگران می‌نمایند و به همین جهت ضررهایی را به دیگران وارد می‌نمایند؛ مثلاً اگر شخص (الف) علیه شخص (ب) دعوایی مطرح نماید؛ این دعوا هرچند بلاجهت باشد، (ب) برای اثبات این موضوع ممکن است اقدام به انعقاد قرارداد با وکیل دادگستری نماید و حق‌الوکاله وکیل و یا سایر هزینه‌های دادرسی به وی تحمیل گردد. قانونگذار برای جلوگیری از طرح دعاوی بی‌پایه و اساس علیه دیگران، موضوع تأمین دعوای واهی را در قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی پیش‌بینی نموده است. فلذا در کلیه دعاوی مدنی (دعاوی حقوقی) اعم از دعاوی اصلی و یا طاری و درخواست‌های مربوط به امور حسبی به استثنای مواردی که قانون امور حسبی، مراجعه به دادگاه را مقرر نموده است، اگر شما به عنوان خوانده دعوا قرار گرفته‌اید، می‌توانید از دادگاه تقاضای صدور قرار تأمین دعوای واهی نمایید؛ در واقع شما به موجب این تأمین از دادگاه می‌خواهید تا خواهان بابت هزینه دادرسی و حق‌الوکاله وکیل که ممکن است در آینده به آن محکوم شود، وجهی را به حساب صندوق دادگستری بسپارد. دادگاه درخواست شما را بررسی نموده و اگر براساس نوع و وضع دعوا و سایر جهات، تقاضای شما را بپذیرد، قرار تأمین صادر می‌نماید و تا وقتی خواهان تأمین اعلامی دادگاه را نسپارد، دادرسی متوقف می‌ماند و اگر در مهلت اعلامی دادگاه برای سپردن تأمین، خواهان مبلغ تأمین را نسپارد به درخواست خوانده قرار رد دادخواست خواهان صادر می‌گردد و اگر تأمین توسط خواهان سپرده شود، دادرسی ادامه می‌یابد و نهایتاً اگر حکم به بی‌حقی خواهان صادر شود، خوانده می‌تواند خسارات خود را از محل این تأمین دریافت نماید.

باید توجه نماییم که اگر دادگاه احراز نماید که خواهان به منظور تأخیر در اجرای تعهد یا ایذاء (اذیت کردن طرف مقابل) یا غرض‌ورزی اقدام به طرح دعوا علیه خوانده نموده است، مکلف است در ضمن صدور حکم یا قرار، خواهان را به پرداخت سه برابر هزینه دادرسی به نفع دولت محکوم نماید. دقت داشته باشید در دعاوی که با استناد به چک، سفته و یا برات مطرح می‌گردند و دعاوی که مستند آنها سند رسمی هست و یا دعاوی که علیه شخص متوقف مطرح می‌گردد، نمی‌تواند برای تأمین خسارات احتمالی خود، تقاضای تأمین نماید. در خصوص نوع تأمین دادگاه تصمیم مقتضی اتخاذ خواهد کرد، زیرا می‌توان تأمین به صورت وجه نقد یا مال منقول و یا غیر منقول را به دادگاه سپرد؛ فلذا خوانده صرفاً تقاضای خود را مبنی بر طرح ایراد دعوی واهی مطرح می‌نماید و دادگاه نوع تأمین را تعیین خواهد نمود و سپس به خواهان ابلاغ می‌نماید که باید تأمین را بسپارد و تا زمان سپردن تأمین دعوای وی متوقف خواهد بود. براساس صراحت ماده 109 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، دادگاه می‌بایست برای سپردن تأمین مهلتی را تعیین نماید.

در صورتی که دعوای واهی علیه شما مطرح گردیده است و مشمول موارد فوق می‌باشد باید در اولین جلسه دادگاه موضوع تقاضای صدور قرار تأمین دعوای واهی را مطرح نمایید تا دادگاه قبل از ورود در ماهیت امر در خصوص موضوع اتخاذ تصمیم نماید.

بایدها و نبایدهای قانونی که متضمن استیفای حقوق شماست را با گروه حقوقی و داوری سپنتا بیاموزید.